پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

حسین مصباحیان گفت: کتاب رویکرد فلسفی ندارد و این ضعف کتاب نیست بلکه یک ژانر ادبی است. نکته اصلی این است که مولف در کتاب مواجهه فلسفی با بحث دانشگاه نمی‌کند. به ویژه در بخش دوم بیشتر صبغه ژورنالیستی دارد تا تئوریک.

استاد فلسفه و نویسنده کتاب فلسفه دانشگاه می گوید ما در دانشگاه پژوهی و در تأملات ایرانی پیرامون دانشگاه جدید، از لایه فلسفی، نظری و ایده دانشگاه غفلت کرده ایم.

دکتر سفیدخوش ، زاویۀ نگاه به تحولات دانشگاه را نگاه تاریخی و در عین حال توجه به عنصر وحدت‌بخش به کنش‌های دانشگاهی می‌داند. «دانشگاه محصول پدیداری خرد آدمی در طول تاریخ است در آن مقطعی که احساس می‌کند خردش نیازمند نظمی بیشتر از رفتار منفرد و تکینه کنش‌گر اندیشه ورز است، اقدام به تاسیس دانشگاه می‌کند. به‌لحاظ تاریخی نخستین دانشگاه شناخته‌شده آکادمی‌های افلاطون در حدود ۲۵۰۰ سال پیش، در آتن در محله‌ای به نام آکادمیا است. همین مدارس است که بعدها در اروپا، آسیا، ایران و چین منشاء شکل‌گیری دانشگاه‌ها می‌شود. «به‌طور خاص علم در تمدن ایرانی از دوره سلوکیه، دانشگاه، همچون فلسفۀ یونانی، مستقیما تحت تأثیر تمدن ایرانی واقع شد و بعد در سده‌های دوم و سوم هجریِ تمدن اسلامی این فرایند گسترده‌تر و اجتماعی‌تر شد. ما ایرانیان از این دوره به بعد، ارتباط خود را با تمدن، فلسفه و علم یونانی جدی‌تر کردیم و در این راه دست به اجتهاد زدیم و فعالیت خیره کننده‌ای از خود نشان دادیم».